„Proces” będzie opowiadał o przebiegu rozprawy sądowej, która rozpoczęła się w grudniu 1984 roku w Toruniu. Na ławie oskarżonych stanęli wówczas pracownicy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, którzy przyczynili się do śmierci ks. Jerzego Popiełuszki.
W Bolonii, włoskim mieście uniwersyteckim — w którym pogrążeni w transie młodzi ludzie tańczą zapamiętale na głównych placach, a z nielegalnie okupowanych budynków eksmitowane są całe rodziny — mieszka trójka młodych bohaterów: Simone, Franceska i Olivia. Przyjaźnią się ze sobą i wspólnie należą do Partii Odrodzenia Komunistycznego.
Choć różnią się charakterem i statusem społecznym, razem chodzą na manifestacje, prowadzą zebrania i wzajemnie się wspierają. Szukają narzędzi, które pomogą im uporządkować świat, znaleźć pracę i poczuć się częścią wspólnoty. Jednak starsi członkowie partii zajmują się jedynie wspominaniem własnej przeszłości, sabotując ich próby wprowadzenia zmian w ugrupowaniu.
Rozczarowanie partią zbiega się z kryzysami osobistymi. Poczucie niemocy u Simone, śmierć babci Franceski, która ją wychowywała i wstyd Olivii za niewydolność ich organizacji, sprawiają, że bohaterowie odsuwają się od partii i siebie nawzajem.
Po okresie spędzonym w samotności Simone postanawia wrócić do ludzi przez muzykę i organizuje festiwal reggae. Francesca maluje. Wystawa jej prac to zwieńczenie żałoby i podsumowanie przemyśleń nad przyszłością. Olivia zniecierpliwiona bezczynnością swoich kolegów dołącza do lewicowej bojówki. Wkrótce jednak przekona się, że zadała się z niebezpiecznymi ludźmi.
Gdy bohaterowie ponownie się spotkają, niewiele ich już łączy. Wspólne działanie nie jest już możliwe. Nie będzie żadnej rewolucji.
Opowieść o przemijaniu, o przeszłości, o tym, jak o nią dbamy, jak różne miejsca są pozostałościami, pomnikami naszej historii, ale także o tym, jak świat jest w ciągłym ruchu, bardziej skupiony na tym, co przyniesie przyszłość niż na tym, co już za nami.
W odosobnionej podlaskiej wsi, Tomasz zostaje sam, gdy jego żona i córka wyjeżdżają na wakacje. Podczas polowania rani człowieka, co prowadzi do powstania niebezpiecznej więzi.
W spokojnym pięknie Tatr, asfaltowa droga prowadzi do malowniczego, lecz zatłoczonego jeziora. Codziennie tysiące turystów przemierza tę samą wąską ścieżkę, jakby w pielgrzymce. Opera o masowej turystyce i naturze w obliczu zmian klimatycznych.
„Czekam na mamę i tatę. Dziś kończy się kalendarz. Wielu z nas umrze, ale nie tak jak dziadek dwa lata temu, tylko gorzej”. Tak brzmi poranny raport dziesięcioletniej Dagi.
Dziewczynka jest przygotowana na każde zagrożenie. W przeciwieństwie do swoich rodziców…
Czy da się opowiedzieć o człowieku z perspektywy przedmiotów, które po
sobie pozostawił? Na ile możemy zrekonstruować biografie twórcy przez
pryzmat jego dzieł? Co nam mówią o nim jego modelki, narzędzia
i pracownie? Film 7 RÓŻNYCH RZEŹB to próba spojrzenia na jednego z najciekawszych polskich artystów w niecodzienny sposób – Augusta Zamoyskiego.
Dokumentalna obserwacja tancerek w kolejnych stadiach życia. Siedem dni tygodnia, w każdym kamera koncentruje się na jednej postaci. Całość staje się filmową wypowiedzią na temat kobiecego ciała i kobiecości. Film zainspirowany dziełem Krzysztofa Kieślowskiego „Siedem kobiet w różnym wieku”.
W 1981 roku Polska stała u progu rewolucji. Ekscytujący czas dla ludzi, kłopotliwy dla władz. Pełen absurdu i nieoczekiwanej energii film found footage o wprowadzeniu stanu wojennego.